Laser

matka się rehabilitowała, dzieci się rozwijały

na koniec - a jakże! - selfie:

Dębki - przedwakacyjne wspomnienie wakacji

czas dorzucić to do zestawu wirtualnych wspomnień...
(będzie dużo i w dodatku pomieszane, bo z różnych aparatów)

w drodze do natknęliśmy się na parowóz bez torów w bardzo ciekawych okolicznościach przyrody:

dla porządku:

pierwsze wspólne selfie:

na wakacjach okazało się, że Franek zaczyna umieć rysować:

i że fiś na punkcie zdrowego żywienia tak jak może być radykalny, tak może również radykalnie przejść...

a to jest wzruszające z różnych powodów. między innymi z takiego ;)

nie tak dawno to Franio nosił ten zacny kombinezon (ale potwierdzenia na blogu jakoś nie mogę znaleźć...)

skoro nie mogę znaleźć, to proszę:

a tu zdjęcie, na którym w pewnej odległości od nas są nasze dzieci. idą do lasu.

piękne kobiety:

Dębki oczami Franka:

bezcenne wspólne posiłki (za mało!):

imponujące skoki:

(lekkie przechylenie perspektywy jest wynikiem napięcia towarzyszącemu towarzyszeniu skakaniu :)

a to seria z mojego ulubionego widoku, który zaparł mi dech w piersiach:

a poniższe zdjęcie, jeśli się przyjrzeć, łatwo zauważyć, że robione jest po zmroku. jest maj. Bałtyk. najmłodsza nie ma dwóch lat.

a tego dnia

kiedy oni robili tak:

 

inni robili tak:

a tu codzienne zabawy. to się chyba grona nazywało:

a tu uważny czytelnik dostrzeże...

i inne:

i oczywiście musi być drzewo:

i również oczywisty podział - podczas gdy oni razem

on...

(chciał ich spławić)

a tu jeszcze jakieś ekstra foty skądinąd:

nie wszystkie zdjęcia są moje. ale to już przestaje mieć znaczenie :) wakacje były wspólne...