Wigilia (transmisja online)

tak jakoś wyszło, że jestem w internecie.
przeczytałam książkę, zjadłam obiad, dzieci mają bajkę - sielanka.
mamy więc szansę na streaming z naszych świąt:

zdjęcia z Franiem? też, czemu nie? tylko w oryginalnych pozycjach...

dzieci zachwycają mnie tym, że tak długo wytrzymują chodząc wokół prezentów. ale w końcu nadchodzi ten czas, że można zanurkować:

po godzinie nadal siedzieli na tych samych miejscach, pracując wytrwale. pozostałe prezenty czekały.

przybyła też rodzina Białokoszulowców z jednym zacnym wyjątkiem, który niestety nie został sfotografowany.

ale choćbyśmy nie wiem jak się starali - białe koszule, seledynowe krawaty, pasiaste spódnice... i tak...

dwa ostatnie zdjęcia ze specjalną dedykacją/inspiracją dla zaoceanicznego Antosia.

jak widzicie, życzenia wesołych świąt się sprawdziły :) dziękujemy! życzymy wzajemnie!

Talent Frania

ja jestem odtąd dotąd. od A do B do C... prosto. a Franio... Franio - ten to potrafi.
na przykład tak:

przyniósł z przedszkola swoje prace plastyczne. no i tak...

w ogóle to jest pomysłowy, wywrotowy chłopak.

aż strach... aż nadzieja...

Przedstawienie Kuby

Kuba też jest po swoim pierwszym przedstawieniu. ku mojemu zaskoczeniu miał rolę bardziej epizodyczną niż Franio:

tak, jest w tłumie klientów powyżej.

właściwie jeszcze bardziej zaskoczył mnie rozmach przedstawienia trwającego pół godziny! pół godziny akcji, dialogów. imponujące!

tak, jest w tłumie zwierząt powyżej :)

a potem była sympatyczna wigilia klasowa:

oczywiście z prezentami:

no i ja tam byłam, jak by ktoś pytał.

z przyjemnością wchodzę w okres, w którym znów mam zdjęcia. swoje zdjęcia. znaczy zdjęcia siebie. chciałabym jeszcze mieć zdjęcia z dziećmi. 

i z przyjaciółkami :)

Pierwsze przedstawienie

właściwie nie wiem, co napisać...
scenografia mnie olśniła. zaangażowanie dzieci również.
całe przedstawienie pozytywnie mnie zaskoczyło.

nauczyłam się jednego - moje ręczne dzierganie to żenada... :) od teraz stawiamy na jakość!

i prawie udało mi się mieć zdjęcie z dwoma synami. to znaczy całkiem mi się udało.

U nas jest po prostu najpiękniej

no, tak po prostu jest.

Jan błogosławi miasto za to, że nie dotarło z dekoracjami na Śródkę. no, ja go rozumiem.

nawet koty są tu malownicze.

w tak pięknych okolicznościach przyrody trudno było się oprzeć...

wciąż macie szansę... ;)

Co u nas

a, takie tam, zwykłe sprawy.

Kuba choruje:

Franek koloruje

(powyżej zestawienie wytworu utemperowanego dorosłego i spontanicznego, twórczego dziecka...)

a matka... szyje!

SZYJE!

jednym słowem: szyć, nie umierać...

W chorobie

w nieustającej chorobie Franka mam kontakt z jego twórczością.
więc może tak ma być.

tak, twórczością. 

a o aktywności wspomniałam? twórczość gwałtownie przerodziła się w aktywność. taneczną.

ten pokaz był super! skończył się wraz z muzyką.

lubię dzieci.
szczególnie na blogach :)